Soms staat er vermeld dat je een CO2 emissiefactor in meerdere landen kunt gebruiken zoals bij benzine en diesel, maar soms juist weer niet zoals bij aardgas. Bij elektriciteit is het vaak weer evident dat dit een landspecifieke factor moet zijn.
Dat bijvoorbeeld CO2emissiefactoren.nl aangeeft dat de factor voor Nederland geldt wil niet zeggen dat je de factor niet mag gebruiken voor de uitstoot in andere landen. De volgende punten vormen de belangrijkste reden om voor de organisatie binnen Europa met dezelfde factor te rekenen voor in dit geval aardgas en biogas.
- Aardgas en in iets minder mate biogas betreft een zogenoemde commodity markt. Het is een product vergelijkbaar aan benzine en diesel wat wordt verhandeld in heel Europa (Nederland is hierin zelf een gasrotonde voor bijvoorbeeld LNG), waarbij je onmogelijk kunt zeggen wie precies elk stukje gas of olie heeft gekregen. De verschillen in factoren komen eerder voort uit lichte verschillen in de berekeningsmethodiek en niet zo zeer, omdat het gaat om een meer lokaal bepaalde berekening. Overigens zijn de waarden voor aardgas voor veel landen al heel erg vergelijkbaar.
- Vaststellen van de CO2 voetafdruk gaat om een redelijk mate van zekerheid, waarbij het belangrijker is om de trendeffecten (bij gelijkblijvende uitgangspunten) te bekijken dan je blind te staren op het spreekwoordelijke cijfer achter de komma. Je maakt dus ook altijd een afweging of de administratieve last of complexiteit die je extra toevoegt om een eventueel klein verschil zichtbaar te maken wel in verhouding staan tot de benodigde extra zoektocht naar een nog iets preciezer getal. Daarbij geldt dus als je een getal pakt vanuit een andere rekenmethodiek je juist onzekerheid introduceert, omdat je niet meer hetzelfde uitgangspunt hebt waarmee de emissiefactor is bepaald. Om die reden biedt SmartTrackers verschillende rekentabellen aan op basis van een uniforme rekenmethode de CO2 uitstoot te bepalen.
- Dat je voor elektra wel verschillende factoren hebt is vanwege het feit dat heel goed per land wordt bijgehouden wat de opwekeenheden zijn (zon, wind, gas, kool, waterkracht) en je van daar uit echt een locatieberekening kunt maken. Dit is dus bij commodity producten als olie en aardgas niet goed mogelijk.
*Nuance is er zeker. Het kan zijn dat per land minder N2 (stikstof) wordt bijgemengd bij het aardgas afhankelijk van de geplaatste verbrandingstoestellen. Bij meer stikstof heb je uiteraard een lagere CO2 factor per m3 gas. In sommige landen wordt aardgas ook afgerekend in MWh, waarmee hiervoor automatisch wordt gecorrigeerd. In Nederland vindt dit vaak achteraf plaats met een zogenoemde calorische waarde. - Nu kan het zijn dat in de industrie van hoog calorisch gas gebruik maakt. In dat geval is het belangrijk de juiste factor te bepalen.
- Veel bedrijven kiezen er dus voor om te vereenvoudigen, vanwege het beperkte materialiteitsbelang, om CO2 conversiefactoren voor aardgas per m3 gelijk te stellen. Allertheid of voor grootverbruikers hier niet te eenvoudig in wordt gehandeld is van belang.
Het draait er dus om kun je CO2 conversiefactoren vinden die aantoonbaar nauwkeuriger zijn voor de specifieke situatie? Is het materieel om dit ook te willen achterhalen en bij te houden?
0 Opmerkingen